شناسایی ۲۵۰ هزار بیمار مبتلا به پارکینسون در کشور
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۸۱۲۵۱
نایب رئیس انجمن پارکینسون گفت: در حال حاضر بیشتر بیماران پارکینسون در کشور متولدین دهه های ۳۰ و ۴۰ هستند.
سید محمد محسن میرمحمدی نایب رئیس انجمن پارکینسون، با اشاره به اولویت انجمن برای آگاه‌سازی جامعه از این بیماری، گفت: این انجمن تلاش می‌کند با رایزنی با سایر دستگاه‌ها و سازمان‌ها، بتواند شرایط مطلوبی برای بیماران پارکینسون در کشور فراهم کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به روند پیری جمعیت کشور و افزایش موارد پارکینسون، گفت: در حال حاضر بیشتر بیماران پارکینسون در کشور متولدین دهه های ۳۰ و ۴۰ هستند، اما زنگ خطر برای دهه ۵۰ و ۶۰ به صدا در آمده است.
نایب رئیس انجمن پارکینسون ایران از همفکری با فراکسیون سالمندی در مجلس شورای اسلامی برای توجه به وضعیت بیماران پارکینسون خبر داد و افزود: تلاش می‌کنیم بیماران پارکینسون پیش از موعد بازنشسته شوند. در حال حاضر ۴۰۰۰ نفر عضو انجمن پارکینسون هستند. در حال حاضر پیش بینی می‌کنیم ۲۵۰ هزار مبتلا به پارکینسون در کشور داشته باشیم که البته این آمار رو به افزایش است.
وی از شهرداری‌ها خواست نسبت به مناسب سازی معابر و همچنین ارائه امکانات ورزشی برای بیماران پارکینسون تلاش کنند و گفت: حداقل ۶ میلیون هزینه ماهانه یک بیمار پارکینسون است. متأسفانه بیمه‌ها از خدمات کاردرمانی و…، برای بیماران پارکینسون حمایت نمی‌کنند.
مهری سالاری متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ اختلالات حرکتی، با بیان این که شیوع پارکینسون در حال افزایش است، گفت: این بیماری افراد بالای ۵۵ سال را درگیر می‌کند و در آقایان شایع‌تر است. علت بروز پارکینسون هنوز مشخص نیست. لرزش دست‌ها، شایع‌ترین علامت پارکینسون است. همچنین، کندی حرکت و اختلال در راه رفتن، از دیگر علائم بیماری است. افراد درگیر پارکینسون خیلی وقت‌ها متوجه بیماری خود نمی‌شوند؛ بنابراین لازم است با بروز علائم اولیه حتماً به متخصص مغز و اعصاب برای تشخیص مراجعه شود.
وی افزود: در کشور مواردی از پارکینسون در سنین دهه ۵۰ و ۶۰ را داریم که اغلب موارد ژنتیکی است. این متخصص مغز و اعصاب به درمان‌های دارویی و جراحی بیماران پارکینسون اشاره کرد و گفت: اصولاً جراحی موقعی انجام می‌شود که بیمار کم کم دچار عوارضی می‌شود که نمی‌توانیم درمان دارویی را ادامه بدهیم. در واقع، پارکینسون پیشرفته کاندیدای جراحی است که هزینه آن در دیگر کشور‌ها بین ۱۰ تا ۲۰ هزار دلار است که این رقم در ایران، ۱۰۰۰ دلار بوده که بیمه‌ها این هزینه را پوشش می‌دهند.
سالاری با گلایه از بیمه‌ها در ایجاد محدودیت برای داروی مصرفی بیماران پارکینسون، گفت: متأسفانه بیمه‌ها برای همه بیماران به یک اندازه دارو را پوشش می‌دهند، در حالی که بعضی از بیماران به تعداد بیشتری قرص نیاز دارند که مجبورند آنها را آزاد تهیه کنند.
وی با اشاره به این موضوع که ۵۰ درصد بیماران سهمیه داروی خود را کم می‌آورند و مجبورند مازاد نیاز خود را آزاد تهیه کنند. افزود: سهمیه قرص لوودوپا در ماه یک بسته ۱۰۰ تایی است که هر بسته آن خارج از پوشش بیمه‌ای بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان هزینه برای بیمار دارد. متاسفانه دسترسی به امکانات درمانی برای بیماران پارکینسون فقط در شهر‌های بزرگ است و از همین رو، این بیماران در شهرستان‌های کوچک، با مشکلات زیادی مواجه هستند.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: شناسایی شناسایی مجرم شناسایی جسد شناسایی یک گونه جدید کرونا در انگلیس برای بیماران پارکینسون پارکینسون در کشور انجمن پارکینسون حال حاضر برای بیمار بیمه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۱۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای عجیب: این ۵۰۰ نفر از بیماری قلبی و دیابت در امانند
افراد مبتلا به سندرم لارون، ریسک پائینی برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و اختلالات مرتبط با افزایش سن دارند و دانشمندان در همین نکته به دنبال درمان‌های جدیدی هستند.
به گزارش خبرآنلاین، گونه نادری از کوتاه‌قامتی به نام سندروم لارون که در سراسر دنیا تنها ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر به آن مبتلا هستند، توجه دانشمندانی را که در حوزه پیری و بیماری‌های متابولیک مشغول بررسی هستند، به خود جلب کرده است.
جالب اینجاست که در مجموعه‌ای از مطالعات، این بیماری با تعداد قابل‌توجهی از اثرات مثبت سلامتی، مثل محافظت در برابر دیابت، سرطان و زوال شناختی مرتبط به نظر می‌رسد و موش‌هایی با شرایط مشابه حدود ۴۰ درصد بیشتر از حیوانات کنترل عمر می‌کنند.
بیماران سندروم لارون از بیماری قلبی در امانندگرچه هنوز مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به سندرم لارون (کمبود گیرنده هورمون رشد)، به‌طور متوسط بیشتر از افراد معمولی عمر می‌کنند یا خیر، اما نتیجه بررسی منتشره در Med حکایت از آن دارد که احتمالاً خطر کمتری در ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، مبتلایان به این سندروم را تهدید می‌کند. مبتلایان به این سندروم، فشارخون پایین‌تری دارند و تجمع چربی در شریان‌هایشان کمتر است و دیواره شریان کاروتید آنها نسبت به افرادی که به این سندروم مبتلا نیستند، ضخامت کمتری دارد.
والتر لونگو، زیست‌پیری‌شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره توضیح داده: «این مطالعه عملاً این آخرین قطعه گمشده‌ای بود که نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به این سندروم، از همه بیماری‌های اصلی مرتبط با سن در امان هستند و از همین رو جزئیات مطالعه درباره این سندروم، ممکن است در تولید داروها یا رژیم‌های غذایی با اثرات محافظتی مورداستفاده قرار بگیرد».
از اکوادور تا سراسر جهان«خایمه گوارا آگیره»، متخصص غدد دانشگاه سانفرانسیسکو در پایتخت اکوادور و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره گفته: «در این مطالعه ۲۴ فرد مبتلا به سندرم لارون و ۲۷ نفر از بستگان آنها مورد بررسی قرار گرفتند که همگی در اکوادور زندگی می‌کنند.» اکوادور کشوری است که یک‌سوم افراد مبتلا به این بیماری در آن زندگی می‌کنند.
او از زمانی که گروهی از افراد مبتلا به این بیماری را در روستا‌های دورافتاده در کوه‌های آند شناسایی کرد، بیش از ۳۰ سال است که آنها را زیر نظر دارد.
افراد مبتلا به سندرم لارون، دارای کمبود گیرنده هورمون رشد هستند و ازاین‌رو، بدنشان نمی‌تواند به صورتی درست و صحیح از این هورمون بهره ببرد. البته سطح هورمون رشد در بدن آنها طبیعی یا حتی بالاست، ولی سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱) (که به هورمون رشد در راستای تقویت رشد استخوان‌ها و بافت‌ها کمک می‌کند) در بدنشان پائین است.
طبق گفته لونگو، از آنجایی که پایین بودن سطح IGF-۱ با خطر بیشتر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است، بسیاری بر این باورند که افراد مبتلا به سندرم لارون احتمالاً با مشکلات قلبی و عروقی زیادی روبه‌رو هستند. تحقیقات پیشین که توسط همین گروه انجام شده بود، حکایت از آن داشت که افراد مبتلا به سندروم لارون، آمار مرگ‌ومیر مشابهی بر اثر بیماری‌های قلبی دارند و بعد از تحقیقات گوارا آگیره درباره برخی مرگ‌های ناشی از حملات قلبی، او متوجه تناقض‌های متعددی شد. خود او در این‌باره گفته: «مردم در آن شهر‌های کوچک، گاهی هر مرگی را بدون هیچ توضیحی به انفارکتوس میوکارد نسبت می‌دهند و این ساده‌ترین کار است.»
مجموعه‌ای از آزمایش‌های بعدی نشان داد که افراد مبتلا به سندرم لارون در مقایسه با بستگانشان که این بیماری را نداشتند، ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی معمولی یا کمتری داشتند.
راوی ساواریرایان، ژنتیک بالینی و محقق مؤسسه تحقیقاتی کودکان مرداک در ملبورن گفته: «این‌ها نتایج مقدماتی بررسی در تعداد بسیار کمی از افراد است که جالب به نظر می‌رسند. من فکر می‌کنم که این بررسی‌ها باید در گروه‌های بسیار بزرگ‌تری تکرار شوند.»
شرایط مشابه در بیماران آکندروپلازیساواریرایان و همکارانش نتایج مشابهی را در بیماران مبتلا به نوع دیگری از کوتاه‌قامتی به نام آکندروپلازی یافتند. او در این رابطه توضیح داد: «وقتی به این مقاله نگاه کردم، شباهت‌های زیادی بین این دو دیدم و این برایم واقعاً جالب بود.»
مانوئل آگویار-اولیویرا، متخصص غدد در دانشگاه فدرال سرگیپ در برزیل، که در حال بررسی جهش نادر دیگری که باعث کوتاهی قد می‌شود است، اثرات محافظتی قلبی عروقی مشابهی را در بین بیش از گروهی از افراد که بیش از ۳۰ سال آنها را زیر نظر داشته، مشاهده کرده و دراین‌باره گفته: «داده‌ها بسیار شبیه به هم هستند.»
محققان از این احتمال که افراد مبتلا به سندرم لارون ممکن است بیشتر از حد متوسط عمر کنند، شگفت‌زده شده‌اند. تابه امروز هیچ یک از این محققان، نشانه‌ای در این رابطه نیافته‌اند، اما امیدوارند که در مقایسه افراد مبتلا به این سندروم با خواهر‌ها و برادر‌های سالم‌شان، نشانه‌ای برای طول عمر بیابند. آگیره دراین‌باره گفته: «در تلاش برای به دست آوردن بودجه برای انجام این مطالعات هستم.»
الهام‌بخشی برای ساخت داروهاهایم ورنر، متخصص ژنتیک که درباره اثرات محافظتی سندرم لارون در برابر سرطان مطالعه می‌کند، به این نکته اشاره کرده که تلاش‌های کنونی در مسیر کمک به شناسایی ژن‌ها و مسیر‌هایی که ممکن است در برابر بیماری‌های قلبی عروقی محافظت کنند، مهم خواهد بود: «تشخیص این ژن‌ها برای مداخلات تغذیه‌ای یا دارویی در آینده اهمیت زیادی دارد.»
لونگو امیدوار است که نتایج اخیر بتواند در توسعه استراتژی‌های جدیدی در راستای جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی در افراد بدون این عارضه باشد، مفید و مؤثر باشد. شاید یک داروی خوراکی برای کاهش سطح IGF-۱ با هدف قرار دادن گیرنده هورمون رشد، راهکار مناسبی باشد. او در این رابطه گفت: «فقط باید متوجه شویم که چگونه می‌توان این کار را با خیال راحت انجام داد تا اوضاع را بدتر نکنیم.»
آگیر اولیورا البته تمایل چندانی به مسدود کردن هورمون‌ها برای تقلید از اثرات مثبت در افراد غیر مبتلا ندارد و معتقد است که این نوع مداخله ممکن است ریسکی و خطرناک باشد.
محققان در عین‌حال قصد دارند تا به مبتلایان به سندروم لارون کمک کنند. لونگو و گوارا آگیره از شرکت‌های داروسازی و دولت اکوادور خواسته‌اند تابه منظور بهبود روند رشد کودکان و نوجوانان مبتلا به این سندروم، IGF-۱ را برای آنها تهیه و فراهم کنند. چرا که برخی تحقیقات حکایت از آن دارد که این فاکتور ممکن است برای افراد مبتلا به کوتاه‌قامتی مؤثر باشد.
محققان همچنین با آغاز آزمایش یک رویکرد غذایی، امیدوارند تا رشد کودکان مبتلا به این سندرم را بهبود بخشد. گوارا آگیره به صورت رایگان به این گروه مراقبت‌های پزشکی ارائه می‌کند. خود او در این‌باره گفته: «آنها هنوز هم هر هفته با یک مشکل جدید به سراغم می‌آیند و خوشبختانه، تعداد آنها زیاد نیست.»
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان